Reisverslag dag 8 & 9

Dag 8 (1-11): Vanochtend om 9.30 uur door een chauffeur met Túk-Túk opgehaald bij ons guest house. Een kleine 1,5 km verderop liet hij ons weer uitstappen, bij de 'ferry landing'. Hier konden we onze voucher inwisselen tegen de eigenlijke boottickets, incl toegewezen stoelnummers nr 31 & 32. Deze boottocht kost ons 250.000 Kip p.p. ... je zou denken, dat we aardig grote kippenboeren zijn hier, maar het valt eigenlijk best wel mee ... 10.000 Kip is gelijk aan ongeveer € 1.

Rond 10.30 uur mochten we aan boord van long tail boat nr 88, die ons op de eerste dag van Huay Xai naar Pak Beng zal brengen. Onze backpacks passen gelukkig nog in het vooronder ... heel veel van de bagage wordt achterop de boot gepakt, waar ze de hele dag heerlijk in de dampen van de dieselmotor mogen liggen walmen ... ook tof ;)

De boot zit afgeladen vol met toeristen en locals en onze zitplaatsen bestaan uit losse zittingen, die uit oude bussen zijn gerukt en op de boot zijn gezet ... best apart! Om 11.45 uur gaan we dan eindelijk varen (oorspronkelijke vertrektijd was 11.00 uur).

Het water van de Mekong is bruin gekleurd (modder achtig), weer eens wat anders dan wat we van de Maas gewend zijn. De begroeiing op de oevers is in het begin nog vrij vlak, met mooie rietsoorten, die in een Nederlandse tuin zeker niet zouden misstaan, maar al snel gaat het over van vlak, in heuvelachtig naar uiteindelijk bergachtig ... echt prachtig ... en groen!! Het scheelt denk ik ook, dat we hier nu net na het regenseizoen zijn ... zo zie je maar :) ... het waterpeil van de Mekong was recent nog zeker 1 meter hoger, dat kon je duidelijk zien aan de lijnen op de rotsblokken, die je onderweg in de rivier zag liggen.

Door het zonlicht komen alle kleuren nog mooier over ... dat vonden de meesten trouwens wel, volgens mij, want in het begin hoorde je continu het geklik van camera's ... naarmate de reis vorderde werd alles meer 'gewoon' en verviel iedereen in zijn / haar normale reispatroon ... beetje naar buiten kijken, muziekje luisteren, boekje lezen. Trouwens ... wanneer de zon even weg was, waande je jezelf in een bootje tussen de fjorden in Noorwegen ... best een behoorlijke gelijkenis.

Het is vrijwel onmogelijk om alles wat je ziet vast te leggen met je fototoestel, dus daarom de oogjes en zintuigen maar goed de kost gegeven en alle kleuren, schitterende uitzichten, de minuscule dorpjes - bestaande uit houten huisjes op palen - die uit het niets opdoemen, de vrolijk en onbezorgd spelende kinderen op het strand, de runderen die hun poten in het water koelen ... alles maar absorberen en opslaan in onze hersenpan ... mooie mentale souvenirs :-D

Ook werd er onderweg veel gestopt, om locals uit en in te laten stappen ... dat zal het zijn, vermoeden wij, dat het tot een slow boat maakt ... ook wel heel bijzonder om te zien, onder welke eenvoudige omstandigheden zij daar in the middle of nowhere wonen en hoe simpel ze vaak gekleed zijn, maar wel een nep designer tas aan de arm ... dat dan weer wel haha.

Na een reis van een dikke 6 uur kwamen we dan eindelijk in Pak Beng aan ... één aanlegsteiger, waar lokale 'proppers' je direct voor zich proberen te winnen ... maar wij zijn echte Nederlanders hè ... zo aangenaam mogelijk slapen voor zo min mogelijk geld ... en verrek ... dat lukt ook nog: voor omgerekend € 2,50 p.p. hebben wij onderdak. Snel wat gegeten en naar ons bedje toe ... nou ... de ventilator maakte zoveel lawaai, dat zelfs onze oordoppen niet afdoende waren (we hoorden trouwens ook letterlijk wat er in de kamer naast ons gezegd werd ... lucky for us, wij verstonden hen wel, zij ons niet ;) ... en dat nog tot daaraan toe, maar de ventilator waaide zo hard, dat het wel leek of we onderaan een helikopter landplaats lagen te wachten ... wapperende haren ... nou begrijp ik hoe Hans Klok aan die prachtig geföhnde manen komt ... 's morgens zaten onze haren gelijk goed in de krul :D ... en dat brengt ons bij:

Dag 9 (2-11): Vandaag deel 2 van de bootreis, het stuk van Pak Beng naar Luang Prabang. Van de 7 uur durende reis van 9.30-17.30 uur hoef ik eigenlijk weinig meer te vertellen ... meer van hetzelfde en het is dat ook dit stuk gevaren moet worden, om bij de eindbestemming te komen, anders had iedereen het liever overgeslagen, denk ik :-)

Stiekem toch wel benieuwd hoeveel kilometer we nu eigenlijk af hebben gelegd in deze 2 dagen over de meanderende Mekong ... thuis toch nog maar eens opzoeken!

Omdat we eigenlijk niet precies wisten, wat we precies moesten verwachten bij de 'slow boat landing' bleven we in eerste instantie allemaal nog op onze plaatsen zitten ... maar hé, we bleken er hier toch echt af te moeten ... toch gek, dat er geen vaste trap is aangelegd op een plek, waar dagelijks letterlijk 'shiploads' aan mensen worden gelost om naar Luang Prabang te gaan ... welcome in another culture (of zoals Louis van Gaal zou zeggen: that's a different cook)!

Hop hop ... snel een Túk-Túk opgezocht, die ons naar het stadje zelf kan brengen. Er stapt ondertussen ook nog een lokaal schoolmeisje in, die we op de weg daarheen snel nog even op haar schoolcampus afzetten ... gezellig! Even later worden we zelf op de hoek bij de 'handi craft night market' afgezet ... één kleurige warboel van souvenirs en specerijen ... zie daar maar eens tussendoor gewurmd te komen met je backpack op je rug en een rugzak op je buik! Maar goed ... even later een Guest House gevonden en is het tijd om te gaan eten en relaxen!

Tot het volgende blog ... Grtz Jozien & Arjan