Dag 19 (12-11): Vandaag staat een busreis (met mini van) van Siem Reap naar Phnom Penh op de planning.

Naar goede Cambodjaanse gewoonte worden we 45 min. later dan gepland bij ons logeeradres opgehaald ... overigens super vriendelijke en behulpzame mensen @ Jasmine Family Hostel! Ook deze keer wordt het busje weer tot de nok toe gevuld, nu grotendeels met locals ... naast ons zit er nog 1 stel toeristen in het busje. Met de stoelnummers, die wij toebedeeld hebben gekregen, belandden wij op de achterste rij ... welke extra effecten dat op zal leveren, zullen we nog wel ervaren wanneer we straks over het wegdek voortrazen.

Een Cambodjaan, die pal naast mij komt te zitten (alweer!), onderwerpt ons meteen aan een spervuur van vragen: 'where you are from', 'how long you in Siem Reap', 'where you go now?', 'than you go back to your home country?' ... gast, doe eens rustig ... we zijn hier om jullie economie te steunen hoor! ;-)

Maar goed ... het andere toeristenkoppel blijkt ook uit Nederland te komen, dus al gauw een gesprek aangeknoopt. Zij (Myriam en Henry van Vegchel) zijn hier in Cambodja voor vakantie, maar meer nog om vrijwilligerswerk voor de stichting 'Cambodia-Dutch' (website: www.cambodia-dutch.org) te verrichten. Eerder deze week hebben ze o.a. ergens op het platteland een jong meisje - Signoon - blij gemaakt met een rolstoel, die van een hand-bike is voorzien, zodat zij zich meer zelfstandig kan voortbewegen. Het hand-bike gedeelte blijkt door ROAM uit Ammerzoden vervaardigd en beschikbaar gesteld te zijn ... nou, hoe toevallig is dat? Wat is de wereld dan toch weer klein hè ... trots op Ammerzoden :-D ... 's avonds natuurlijk gelijk berichtje naar Rick ge-appt, inclusief foto van de blije Signoon!

Na dit kleine 'uitstapje' kom ik weer terug bij onze busreis ... onderweg weer waanzinnig mooie landschappen voorbij zien komen ... echt zo mooi; de rijstvelden, de boeren die daarin aan het werk zijn, de 'velden' met Lotus bloemen en waterlelies, de houten huisjes (soms in felle kleuren geschilderd), de bont gekleurde winkeltjes / kraampjes langs de weg, de terracotta gekleurde zandwegen, waardoor alles onder een laagje stof verdwijnt ... niet op de foto vast te leggen onderweg (helaas), maar toch een klein filmpje gemaakt om het beeld toch nog een beetje vast te kunnen houden.

De wegen zijn echt abominabel hier ... kuilen, gaten ... hier is eerder sprake van BOAB in plaats van ZOAB (Bijzonder Open) ... af en toe werden we echt gelanceerd vanaf onze stoel ... wow, als we al geen wandelende nieren hadden, zouden we ze hier wel spontaan van krijgen haha!

Verder is de busrit wel grappig hoor, met het 'gekakel' van de locals in Khmer (daar is overigens echt geen touw aan vast te knopen) en de Cambodjaanse smartlappen koning op de radio! Het is dat de V-snaar van het busje net aan de rand van Phnom Penh geknapt is, anders hadden we het in 6 uur gered (nu 6,5 uur). Bij aankomst op het busstation snel een Túk-Túk met chauffeur opgezocht en binnen 15 min waren we bij Okay Guest House ... hier zullen we 3 nachten logeren.

Het is echt een drukke stad, Phnom Penh ... maar ondanks dat rijdt het verkeer hier zonder problemen door ... alleen even toeteren om te laten weten, dat je eraan komt ... totaal geen agressie, gewoon respect voor elkaar ... kunnen we in Nederland nog wat van leren ;)

Wat ons trouwens verder nog op is gevallen ... en ik hoop echt, dat die trend NIET naar ons landje overwaait: mode schijnt hier niet zo'n issue te zijn, want heel veel vrouwen - van jong tot oud - lopen hier in een soort van flanellen pyjama over straat te 'flaneren' ... alle kleuren van de regenboog en voorzien van bloemetjes, cartoon figuren, Hello Kitty afbeeldingen ... maakt niet uit ... dan voelt een afritsbroek nog best sexy haha!

Owja ... 's avonds nog even 'de boefjes' uitgehangen ... wij liepen al dagen rond met een briefje van USD 20, waar een klein scheurtje in zat ... in Nederland is zoiets geen probleem en is het een wettig betaalmiddel, maar hier accepteerde niemand ons briefje ... toen maar gauw ons avondeten ermee betaald (ruime tip, maar hé ... dan waren wij er tenminste vanaf) ... met een stalen gezicht en vriendelijk glimlachend snel weggelopen en eenmaal buiten het snel op een rennen gezet ... zo wij waren van onze 'winkeldochter' af! Haha ...

Tot zoverre deze reisdag ... morgen en overmorgen het 'serieuze' werk: de gevolgen van de Rode Khmer onder het Pol Pot regime onder ogen zien.